Zwyczaj ten zapoczątkowany został już we wczesnym średniowieczu, kiedy to skruszeni grzesznicy publicznie poddawali się czterdziestodniowej pokucie. Biskup błogosławił popiół, który - zgodnie z biblijnym zwyczajem pokutnym - sypano na głowy grzeszników.
Z czasem wszyscy chrześcijanie, zarówno grzesznicy publiczni, jak i prywatni, zapragnęli skorzystać z tej praktyki.
W 1091 r. papież Urban II wprowadził ten zwyczaj jako obowiązujący w całym Kościele.
Środa Popielcowa jest pierwszym dniem okresu Wielkiego Postu, symbolizującym czterdzieści dni postu Chrystusa na pustyni. Przypada na czterdzieści sześć dni przed Wielkanocą, dlatego jest to święto ruchome - można je obchodzić od 4 lutego do 10 marca.
Popiół nałożony na czoło, wykonany jest ze spalonych palm z Niedzieli Palmowej poprzedniego roku
Tak przygotowany popiół jest uznawany za sakrament. Przy posypywaniu głów wiernych kapłan wypowiada słowa : "Pamiętaj: z prochu powstałeś i w proch się obrócisz" lub " Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię". Popielec powinien wprowadzić nas w stan pokuty i pokory, który jest postawą potrzebną do owocnego przeżycia Wielkiego Postu.
Napisz komentarz
Komentarze